Май Ван Фан

Пераклад Рагнеда МАЛАХОЎСКАГА

Рагнед Малахоўскі

Дзе неба прасторнае

Вы ўздымаеце жар над часам.

Паблізу віллівай прамяністай ракі

Дрэвы высыхаюць ад смагі.

Рыба перакусвае кручок,

Парушаючы парадак у часе.

Я зварочваюся ў клубок

Перад бясконцым палётам.

Вежа ахоплівае прастору

Ўсімі органамі пачуццяў.

Ваша прычоска пышная,

Як карона з бісеру

Пад адкрытым небам.

Ваша скура слепіць месяц,

Сакаўная садавіна і залаты рыс

Мільгочуць на яе

адваротным баку.

Насенне спее

І горда выпроствае спіны.

Маланка, гром, смерч –

Самаўпэўненыя,

Але, калі праз гарачую пару

Над звараным рысам

Праступаюць рысы

Маіх бабуль і дзядуль,

Я плачу.

Дзіўныя паглыбленні

І раптоўныя адкрыцці

Ўплецены ў хмарны далягляд,

Кожны ўдых вяртае надзею,

Падымаючы грудную імжу

З рэшткаў непераваранай

памяццю ежы.

Праўда гоніць літары,

іх немагчыма суняць.

Мы самасцвярджаемся,

Калі, ачуняўшы, бачым знак,

Ахоплены пашчай агню.