Mai Văn Phấn - Май Ван Фан

Инглиз тилидан  Мирзоҳид Музаффар ва Зулхумор Орифжонова таржималари

Translated by Mirzahid Muzaffar & Zulkhumor Orifjonova

Mirzahid Muzaffar và Zulkhumor Orifjonova dịch từ tiếng Anh sang tiếng Uz-bek

Translator Ms. Zulkhumor Orifjonova






Translator Mr. Mirzahid Muzaffar

Шамол сарҳадлари

1. 

Тоғларнинг кўк томон тиғдек ўқталган

Чўққилари узра кезар бир вужуд

Бу вужуд ёмғирдир –

Шамолнинг қони

Ва уни сачратиб тонг малаклари шивирлар:

Уйғонгин, йўлларинг оқдир...

Кулранг булутларнинг бўтана дарди

Бошингдан ёғилар оғриқ рангида

Эҳтимол самовот томчилари-ла

Бўса олмоқ истар дудоқларингдан?

Томчилар вужуди топар интиҳо

Сочларинг саҳнида сассиз, бесадо

Ва руҳинг ичинда пинҳон ташналик

Тошиб чиқа бошлар кўзингдан бехос.

Шамоллар тинмагай, титроқ қўлларинг

Сидириб ташларкан соғинчни юздан

Шивирлаб ўзинга дейсан бемажол:

Сен кутган саҳарлар шундай эдими?

2.

Лабларингни ахтарар шамол

Ўпмоқ учун зулмат даштида

Ва кунларнинг илдизларини

Куйдиради ҳарир ҳаяжон

Титрайди шамолнинг кенг елкалари,

Тўлади кўзимга вақтнинг тупроғи

Теграмда титраниб турар бир сароб,

Бир гуноҳ, бир илинж ва бир эҳтирос.

Бу асли туш эди, уйғонолмадим,

О, бўм-бўш кўнглимни кимга ёраман.

Тушларимдан чиқиб пичирладинг сен:

Шунча гуноҳ билан, эҳтирос билан

Худонинг ёнига қандай бораман?...

3.

Эшиклар ёпилди – қарсиллаган сас

Уйғотиб юборди ёлғизлигимни

Ва бехос кўнглимнинг деразасига

Соғинч аёзлари солдилар бир нақш –

Кетмагин...

Кўприклар қулади, ёнди маъбадлар,

Биз ҳолатлар баҳридан ўтдик.

Қадамларинг зарба бўлди басма-бас –

Кунфаякун бўлди мавжудлик.

Тонглар томар,

Энди денгизлар даввор томон уролмагай тўш,

Дарёларнинг ўзанларига

вулқонларнинг тасвири тушди.

Бари шундай охир топди ва

Қушлар учди йўқлик томонга.

Нафасларнинг қафасида сиқилди ҳаёт,

Капалаклар қанотида ташидилар оҳ.

Иқрор бўлдим, бу муҳаббат азал-азалдан

Энг буюк гуноҳ...





______________
Шоир Май Ван Фан 1955 йили Вьетнам шимолидаги Нинҳ Банҳ вилоятида таваллуд топган. У ўз халқининг қувонч ва ташвишларини гўзал ва оҳангдор вьетнам тилида қаламга оларкан, қашшоқлик, касаллик, азоб-уқубат билан бирга оддий кишиларнинг самимий кўнгил изҳорларини қуюқ шеърий бўёқларда ифодалайди. Бир гал у «Биз қаро ер остига кўмилган уруғ ёруғликка талпиниб ўсгани каби ҳар доим рўшноликка интилиб яшаймиз» деб ёзган. У инсон табиати синоатлари ва борлиқ мураккабликларини тадқиқ қилган ҳолда нурли-нурли тонг, барг устида ғимирлаган қурт, жувонларнинг хўрсиниғини бадиий талқин этади. У Вьетнамдаги қатор адабий мукофотлар соҳиби. Унинг «Офтоб нури томчилари», «Тонгга қасам», «Давримиз одамлари», «Сувдевор», «Ногоҳ шамол эсар», «Кундуз ва тун уруғлари» каби йигирмадан ортиқ тўпламлари нашр этилган. Шеърлари кўплаб халқаро антологияларга киритилган ва бир неча чет тилларига таржима қилинган.

(Аъзам Обидов)