Mai Văn Phấn की कविता, (वियतनाम)

अनुवाद Rati Saxena - dịch sang tiếng Hin-đi, Ấn Độ



Nhà thơ-Tiến sỹ Rati Saxena

 

 

 

 

घास के एक टुकड़े को पहचानते हुए

 

 

 

 

चुपचाप साथ साथ  सफेद कुमुदियों को सुनते हुए

रोशनी में घुलते हुए

चिन्तामय पन्ना के स्तर तक उठते हुए

M.V.P

 

 

 

 

आलाप - VIII

 

 

कल रात मैंने फिर एक सपना देखा, तुम मुझें खींच रही हो, या फिर  मैं

हवा में लहरा रहा हूँ

तुम्हारे पैरों  की  तिरछी परछाई, जल की सतह पर लम्बित है

 

लहरें घूम जाती हैं

मैं कस कर तुम्हारा हाथ थामे हूँ

तुम्हारा चेहरा फड़फड़ा रहा है

 

तुम बाहर उलटी बहती हवा में निकलने को कहती हो

बहुत आलस दिखा लिया, चलो अब तुम अपने आप उड़ो

 

मैं हवा और जल में उलटबाजियां लगा रहा हूँ

झींगे, मछली, और सूरज

जल की सिवार, काई.और सफेद बादल

यादें और गजब की भ्रान्तियाँ

 

*

 

मैं बाईं ओर झुक कर

आँखें मून्द लेता हूँ, फिर दाहिनी ओर घूमता हूँ, एक चक्कर पूरा करता हूँ

अनुभवी खिलाड़ी हूँ मैं

पहले नम्बर का बीज

 

तालियाँ

दर्शकों की आँख का तारा

जल पर सर्कस

 

मैं शान्त होकर सोचता हूँ

कि समस्त दर्शक तुम्हारे चेहरे ही तो थे।

 

*

 

मैं रसीले फलों वालें दरख्तों में जगा हूँ, उनीन्दा सा

 

बाहर समन्दर अभी तक सोया है

रेतीले तट बादलों तक पसरे पड़े हैं

 

तुम्हारी सांसे लहरों सी समताल चलती हुई

झीने जाल फैंक रही है, जो सांझ के अतल में डूब रहे हैं

 

दरख्तों की पंक्ति अपनी जड़ों को मेरे दिवा स्वप्नों में दफन कर रही है

उनकी परछाई भटक रही है, एक दूसरे में गुंथी हुई

 

अनगढ़ मछली अलस सवेरे जग कर

तैर रही है

पूँछ को हिलाती हुई

भोर के जाल में स्वतः फँसती हुई

 

*

 

तीव्र हवा तु्म्हारे गले को संक्रमणित कर रही है

फोन से हवा से साफ नहीं सुनाई दे रही हैं

बस फुसफुसाहट, फुसफुसाहट.....

 

मैं तट की चट्टान के शोरशराबे से मिलता हूँ

लहरें बस फुसफुसा रही हैं, फुसफुसा रही हैं

 

हाथ की आकृति वाला एक बादल मुझे पकड़ना चाहता है

नहीं जानता कि कैसे बचूँ, वहाँ तेज हवा और विशाल समन्दर है

 

मैं चट्टान को पकड़ लेता हूँ

 

समन्दर का दृश्य मुझे थका देता है

केवल लहरों को पता है कि कैसे बोलना चाहिये

फुसफुसाहटे जारी हैं, ,,, फुसफुसाहटे...

 

मद्धिम ध्वनियाँ मुझे भयभीत करती हैं

 

जब समन्दर के साथ हाथ की आकृति के साथ तुम भी

वह खोई आवाज गलत मौसम में हस्तानतरित कर देती हो

 

समन्दर फिर से फुसफुसाने लगता है

फुसफुस फुसफुस

 

*

 

लेम्पशेड सलेटी

लेम्प भूरेपन पर रखा है

तुम लैम्प की रौशनी से दूर हो, मैं तुम्हें देख नहीं पा रहा हूँ

 

बिल्कुल वैसे ही जैसे कि तार ने अपना सामर्थ्य खो दिया

सुलगने के बावजूद मुझे लौ सुलगानी चाहिये.

 

बालों की सलाई गुम्बद की ओर सरकती है

इच्छापूर्ति करने वाले कुँएं में एक सिक्का डालते हुए

मक्खियाँ केसर पराग से आप्लावित हो गई हैं

मछलियों द्वारा  खींची  जाने वाली डोंगी खो गई

 

तुम अब कहाँ ह? जरा प्रकाश तो कर दो, जिससे मैं देख सकूँ

 

*

 

दुपहरी में मै नहर में चेहरा नीचे किये

तैर रहा हूँ

 

लहरों को मेरी देह तीव्र करने दो

मेरी पीठ को कस कर पकड़ते हुए, मेरे कंधों को रगड़ते हुए

प्रभुत्व लोह की तरह कठिन है हड़पने की कोशिश में रहता है

जमीन थिरक रही है

पर्वत और पहाड़ियाँ भी, जल की सतह लहरा  रही है

 

धरती गूंज रही है, घड़घड़ा रही है

दरारे खुल गई हैं, अयस्क की खुलती सतह,

एक कुत्ता कर्कश आवाज में

भौंक रहा है,

 

हम अब भी एक दूसरे को समझने की कोशिश करते हैं

प्रेम की   ध्वनियों  लगभग भूलते हुए

कि हमने तीव्रता प्रेम करते हुए जिन्दगी पा ली

*

नव सूर्य, शान्त

सुपारी के पेड़ की पत्तियाँ हौले हौले गिर रही है

शीतल हवा लहरा रही है

मक्का अंकुरित  हो रहा हैं

 

मुंदी आँखें, उच्च मन्दिर. गगनचुम्बी पर्वत

धरती को गहराई में कील ठोंकते  हुए हथौड़े की आवाज

                        नीचे और नीचे

शैम्पेन की बोतल का कार्क सहसा छत से टकराता है

खुशबूदार मदिरा फर्श पर छलक जाती है

 

*

दुपहर में  मैं  तैरते हुए झील में अपना

चेहरा डुबोता हूँ,

 

लहरों को मेरी देह तीव्र करते हुए

अपनी पीठ को जकड़े, कंधों को कसे हुए

 

अधिकार इतना कठिन कि लोह की तरह अपने अधिकार में करने को आतुर

भूतल डौला रहे हैं पहाड़ियों , पर्वतों को

जल की सतह का उतरना चढ़ना

 

धरती गूंज रही है, गड़गड़ाती हुई

दरारें चौड़ी खूल गई है, हर फांक चप्पू की खुली दरार है

कुत्ता भौंकता है, कठोर आवाज में

 

अभी तक एक दूसरे को समझने की कोशिश जारी है, हालंकि ध्वनियाँ लुप्त हो गईं.

कि हमने प्रेम किया, तीव्रता से, और जीवित हैं

 

*

 

नव सूर्य, शान्त,

हौले से झरती सुपारी की पत्तियाँ

शीतल वायु

परागित होते मक्के के फूल

 

बन्द आँखें,गुम्बदीय  मन्दिर, उन्नत पहाड़

हथौड़े की ध्वनि गहरे अतल तक जाहुई मैंदान मे भीतर तक

अचानक शैम्पेन का कार्क छत से टकराता है

वाइन की महक फर्श पर बिखर जाती है

गिलास फटीक से साफ हैं

 

पत्थर तोरने की मशीन में पाउडर बनता एक पत्थर

सूप के प्याले में हड्डी का एक टुकड़ा कड़कड़ाता है

 

तुम्हारे करीब

मीनार

पत्थर के पहाड़ पर चढ़ाव करते हुए

 

सांसे मानों फड़फड़ाती बरसात है

पाइन के दरख्तों से टपकता पीला पाउडर मुझे ढंक रहा है

मेरे मूंह में गरम हवासरसरा रही  है

धान का दाना अपनी देह कस रहा है

गिलास कितने स्वच्छ हैं

 

एक पत्थर का लोड़ा चूर चूर हो जाता है

हड्डियों के टुकड़े सूप के प्याले मैं शोर मचा रहा है

 

कोमलगात तुम्हारे करीब

एक शिखर है

भव्य पत्थरी पर्वत

 

चीड़ के दरख्तों से झरते  केसरियां कणों  की तरह

फड़फड़ाती सी बरसात मेरी उष्ण  सांस सरसरा रही है

धान देह को कसता है

 

*

 

तुम्हारे करीब मैं, एक अभिचार  रच रहा हूँ सूरज के लिये

प्रपात के लिए, विशाल नद के लिए,

मेरी परछाई जल पर तिरते हुए ध्वनित होती है

 

बछड़ा अपनी माँ की देह से देह रगड़ रहा है

पिल्ला तुम्हारे करीब आता है, फिर आड़ा तिरछा दौड़ने लगता है

 

चमकदार तलवार जमीन में घुप गई है

विस्फोटन की तीव्र ध्वनि के साथ

तीव्र विद्युत वाले तारों नीन्द टूट गई है

बाँध तड़क गया, मैदान को जलप्लावित करते हुए

 

*

 

उष्ण बकसुआ गीली जमीन में धंस गया

खेरमुतिया बीच हवां में उलटबांसिया लगा रहा है

 

मैं उत्तेजना से अँध हो रहा हूँ. तुम्हारे हाथों और अपने पैरों में

                                    भेद ही नहीं कर पा रहा हूँ

 

मेरी श्वास तुम्हारे बिखरे केशों में खो गई

मैं फेनल लहरों पर फैंक दिया गया हूँ

एक विशाल अजगर असहाय शिकार को निगल रहा है

 

मेरा सीना दूध से लबलबा गया है

सहलाये जाने, सनेहितहोने की लालसा के साथ

धीमें धीमें मेरी देह ठण्डा जाती है

बाल बिखर गये

प्रपात का जल आप्लावित हो गया

 

*

 

हम साथ साथ तना बने

हमारी चेतनता हमारी देहों में समा गई

 

काष्ठ छल्लों पर पर अंकुर उग आयें हैं

मैं बहती हुई संकरी नदी को थामने की कोशिश कर रहा हूँ

उच्च शाखाओं को, लम्बित शाखाओं के नीचे फैलाते हुए

 

उँचे दरख्त स्तम्भित से खड़ै हैं,

अपनीं कोंपलों खोले हुए. अपनी आँखों को अंकुरित करते हुए.

 

उनके हौंठ प्रश्न मुद्रा में हैं. मुझसे प्यार करते हो या नहीं?

अचानक हवा पागलों सी बहने लगी,

हमारी देह थरथरा उठीं.हमारे बाल खुल कर बहने लगे

 

झुण्ड में बैठी भूरी गौरय्या को पकड़ने के लिये हम चुप शान्त हुए

लेकिन हवा ने उन्हे झकझोर दिया, और वे ऊपर आसमान में उड़ गईं

 

Nhà thơ-Dịch giả Trần Nghi Hoàng

 

 

 

 

 

Nhà thơ-Giáo sư Frederick Turner

 

 

 

 

Translated from Vietnamese by Trần Nghi Hoàng

Edited by Frederick Turner

 

 

 

 

Figure a patch of Grass

 

 

 

 

Together in silence listening to the white lotuses

emerging bright,

rise up into the Cintamaya-panna^(*)

M.V.P

 

 

 

 

Cadence VIII

 

 

*

 

Last night I had a dream again: you pulling me as if windsurfing.

the shadow of your feet slender, elongated on the water’s surface

 

Waves swerving aside,

I’m holding your hand tightly,

your face quivering in the wind.

 

You call out to the contrary wind:

    - you’ve got enough inertia, fly by yourself,

 

I somersault through wind and water

shrimp, seaweed and fish

white clouds and sun

all memories with fantastic illusions.

 

Tilting to the left

I close my eyes, spin to the right, turn on a roundabout;

I’m a veteran athlete

the number one seed.

 

Applause

Idol of the audience’s heart,

a circus on the water.

 

I calm down and recall

All the spectators have your face.

 

*

 

I wake up among the blossoms of the box-fruit tree, still half asleep

the sea outside still sleeping,

the sand shore stretching to the foot of clouds

 

Your breathing monotonous like the sound of the waves

releases soft mesh that sinks to the beginning of the dawn.

 

A row of trees bury their roots down in my daydream,

their shade wandering, overlapping.

 

The clumsy fish wake up early

Swim gently

gently waving their tails

dropping themselves into the net of daybreak.

 

*

 

Strong winds inflamed your throat

the sound on the phone is not clear

it’s just you whispering, whispering...

 

I heard that noise from a rock on the shore,

the waves were whispering, whispering too...

 

This hand-shaped cloud wants to grab me.

I don’t know where to escape, there’s strong wind and a huge sea

 

I cling to the rock.

 

This seascape fades me out;

only the waves know how to speak,

keep whispering, whispering...

 

The vague sound frightens me

 

with the sea, the hand-shaped cloud

you too convey a lost voice in the wrong season.

 

The sea goes back to whispering, whispering.

 

*

 

The lampshade is gray

the lamp stand is brown

you far away from the lamplight, I do not see.

 

Just like a telepathic losing his ability

despite being kindled I must add a flame.

 

The hairpin transcends the dome-port

throws a coin into the mouth of a wishing-well

the bee fills up the pistil,

the fish pulling the float just disappeared.

 

Where are you now? Please light up a lamp so I can see.

 

*

 

At noon I lie face down in the lake

drop floating,

 

let the waves sharpen on my body,

grabbing my back, squeezing and raking my shoulders

 

The scepter hard as iron rises to usurp;

the ground here is moving

mountain and hill, the surface of the water undulating.

 

The land resounds, rumbling,

cracks wide open, each seam of ore opencast

a dog howls, in a thick hoarse voice.

 

Still we understand each other, yet have forgotten
the voices

 we loved. Consecrated voices.

The sound I lived for.

 

*

 

The new sun, peaceful;

the areca leaf softly falling

the cooling wind

the corn being pollinated

 

Closing eyes, towering temples, lofty mountains;

the sound of a hammer pile driving on concrete deep down into the ground;

a champagne cork flying up to the ceiling

the fragrant wine spilling on the floor

the glasses transparently clear.

 

Crushed into powder in a stone mortar

a chunk of bones yell in the stew pot.

 

Quiet beside you

the tower,

the imposing stone mountain.

 

Breath like the fluttering rain

of yellow powder from the pine trees lightly covering me

a warming wind rustles in my mouth.

The rice grain buckles its body.

 

*

 

Beside you I perform the ceremony for the sun

for the waterfall, the great river,

my shadow on the water’s flowing sound.

 

The calf rubs in his mother’s lap

The puppy comes close, then runs zigzag around your legs

 

The glittering sword thrusts down into the ground,

craving the sound of a massive explosion, the nap

of high tension cables broken,

the levee shattered, the flood overflowing the plains.

 

*

 

The worm buckles its body down into the moist soil,

the kestrel somersaults in mid-air.

 

I’m blinded with passion; I can’t distinguish your hand from my legs,

my breath gets lost in your disheveled hair,

I’m thrown up on the foam of a whirlpool,

a giant python swallowing its helpless little prey.

 

My chest swelling to the brim with milk

longing to be caressed, cherished, nursed;

my body slowly cools down,

hair flowing,

the lake of virginal waters opening.

 

*

 

Together we become a trunk

our vitality rolled up into one body.

 

Wood-grain hatched out over so many rings;

I hold tight the creek flowing from its source

Stretching far away under the high boughs, under the low hanging boughs.

 

The tall trees stand transfixed,

opening up their buds, sprout their eyes, their lips open

 

in a question “Do you love me or not?”

Suddenly the wind is blowing violently everywhere,

our bodies swaying, our hair flying.

 

Be quiet for the flock of perched brown sparrows--

but the wind startles them, they suddenly fly off.

 Hình Đám Cỏ

 

 

 

 

Bên nhau lặng im nghe bông sen trắng

đang nhói sáng

vươn trong huệ tưởng

M.V.P

 

 

 

 

Nhịp VIII

 

 

*

 

Đêm qua lại mơ em kéo như lướt ván

Bàn chân thuôn dài mặt nước

 

Sóng rẽ sang bên

Ghì níu tay em

Khuôn mặt phấp phới

 

Em nói to trong luồng gió bạt

- Có quán tính rồi anh hãy tự bay

 

Anh nhào lộn giữa gió và nước

tôm cá và mặt trời

rong rêu và mây trắng

ký ức và mộng tưởng

 

Nghiêng sang trái

Nhắm mắt xoay phải mấy vòng

Anh là vận động viên kiện tướng

Hạt giống số Một

 

Tiếng vỗ tay

Thần tượng giữa lòng khán giả

Làm xiếc trên nước

 

Bình tĩnh nhớ lại

Mọi khán giả đều khuôn mặt em

 

*

 

Anh tỉnh dậy chùm hoa lộc vừng còn ngái ngủ

Biển ngoài kia vẫn ngủ

Bờ cát duỗi chân mây

 

Em thở đều tiếng sóng

Buông lưới mềm chìm đáy ban mai

 

Hàng cây mơ màng chôn chân

Những bóng mát gối lên nghiêng ngả

 

Con cá lơ ngơ dậy sớm

Bơi nhè nhẹ

Quẫy đuôi cũng nhẹ

Tự buông mình vào tấm lưới ban mai

 

*

 

Gió mạnh làm em viêm họng

Điện thoại không rõ tiếng

Chỉ thì thào, thì thào...

 

Anh đã gặp tiếng động bên tảng đá ven biển

Sóng cũng thì thào, thì thào...

 

Bàn tay đám mây muốn chộp lấy anh

Biết trốn vào đâu nơi gió to biển rộng

Anh níu vào tảng đá

 

Cảnh vật đang xoá nhoà anh

Chỉ tiếng sóng kia biết nói

Vẫn thì thào, thì thào...

 

Âm thanh mơ hồ sợ hãi

 

Khi biển và đám mây thân quen

Em cũng qua cơn mất tiếng trái mùa

 

Biển thì thào, thì thào trở lại

 

*

 

Chao đèn màu ghi

Chân đèn màu nâu

Em xa ánh đèn anh không nhìn thấy

 

Tựa nhà ngoại cảm đánh mất khả năng

Dù đã châm thêm ngọn lửa

 

Chiếc kẹp tóc thoáng qua vòm cổng

Ai liệng đồng xu vào miệng giếng sâu

Con ong ngập nhuỵ hoa

Con cá lôi chiếc phao mất hút

 

Em ở đâu thắp đèn lên cho anh nhìn thấy 

 

*

 

Ban trưa sấp mình hồ nước

Thả trôi bồng bềnh

 

Miết sóng cơ thể

Bấu vào lưng, cào xiết bờ vai

 

Quyền trượng rắn đanh vươn chiếm đoạt

Đất quanh đây chuyển động

Núi đồi, mặt nước nhấp nhô

 

Đất ầm vang

Nứt toác, lộ thiên từng vỉa quặng

Tiếng chó tru khản đặc

 

Vẫn hiểu nhau dù quên tiếng nói

Đã yêu. Hiến dâng. Đã sống

 

*

 

Nắng mới yên bình

Tàu lá cau rơi nhẹ

Gió mát

Ngô đang thụ phấn

 

Nhắm mắt đền đài cao vút, núi non sừng sững

Tiếng búa đóng cọc bê tông ngập đất

Nút sâm-panh bay vụt lên trần

Rượu thơm tràn nền nhà

Những chiếc ly trong

 

Hạt gạo oằn mình

Nát thành bột trong cối đá

Khúc xương reo nồi hầm nhừ

 

Dịu dàng bên em

Ngọn tháp

Đá núi sừng sững

 

Hơi thở mưa bay lất phất

Phấn thông vàng phủ nhẹ lên anh

Gió trong miệng lao xao ấm nóng

 

*

 

Bên em hành lễ mặt trời

Ngọn thác, bờ sông lớn

Bóng anh trong tiếng nước chảy

 

Chú bê non dụi vào lòng mẹ

Cún con quẩn quanh luồn lách chân người

 

Lưỡi gươm sáng chém vào mặt đất

Thèm tiếng nổ lớn, tiếng đổ vỡ

Những dây cáp trì níu đứt phựt

Con đê vỡ toang tràn lũ đồng bằng

 

*

 

Con giun oằn mình đất ẩm

Chim cắt nhào lộn không trung

 

Anh u mê không chân em tay anh

Hơi thở lạc trong làn tóc rối

Tung lên bọt sóng quay tròn

Con trăn khổng lồ xiết con mồi nhỏ

 

Ngực anh căng lên tức sữa

Thèm được nâng niu bú mớm

Cơ thể nguội dần

Mái tóc chảy

Mở hồ nước thanh tân

 

*

 

Bên nhau thành thân cây

Nhựa cuộn vào cơ thể

 

Thớ gỗ nở thêm bao vòng rộng

Ghì lạch nguồn tuôn chảy

Vươn xa cành bổng cành la

 

Cây cao đứng sững

Trổ nụ mầm trên mắt trên môi

 

Lời tra hỏi yêu anh không

Chợt gió thốc lên khắp phía

Thân đung đưa tóc bay xào xạc

 

Lặng yên cho đàn sẻ nâu đậu xuống

Gió giật mình bay vụt lên cao.

 

(Rút từ tập thơ “Bầu trời không mái che / Firmament without Roof Cover”)

 

 

 

POET RATI SAXENA

 

 

Rati Saxena - Poet/ Translator/ Editor (kritya)/ Director Poetry festivals - kritya and vedic scholar. She has 11 collections of poetry in Hindi and English and one each in translated into Malayalam (translated), Irish, and Italian, and English by other poets. Her poems have been translated in other international languages like Chinese, Vietnam, Albanian, Spanish, Uzbek, Indonesian etc. She has a travelogue in Hindi “Cheenti ke par”, a Memoir in English“ Every thing is past tense “, and a criticism on the work of  famous Malayalam Poet Balamaniyamma’s work. Her study on the Atharvaveda has been published as “The Seeds of the Mind- a fresh approach to the study of Atharvaveda” under the fellowship of the Indira Gandhi National Center for Arts. She has translated about 12 Malayalam works, both prose and poetry, into Hindi and two poetry books from Norwegian languages. She has participated in several national seminars and published articles in a number of journals. She secured the Kendriya Sahitya Akademi award for translation in  the year 2000. She has been invited for poetry reading in prestigious poetry festivals like “Poesia Presente” in Monza (Italy)(2009), Mediterranean Festival (Rome)(2009), International House of Stavanger (Norway)(2009), Struga Poetry Evening (Macedonia) (2010) ‘3rd hofleiner donauweiten poesiefestival 2010, Vienna, the prestigious poetry festival in Medellin -Colombia (2011 and 2014), And she also taken part in in China’s Moon Festival and Asia pacific poetry festival Hanoi  (2015) She is the only Indian participant in some imp poetry festivals like Iran’s Fajr Poetry Festival, Iran (2014), International Istanbul Poetry Festival (IIPF) Turkey (2014), 4th international Eskisehir  Poetry Festival Turkey (2014), Asian pacific literary festival - Vietnam and spacial poetry reading at Galacia (spain). She has also been invited to some American Universities  like  Mary Mount University in Los Angeles and University of Seattle (USA) to talk on Vedic poetry and recite her own poetry. She is the founder member of the World Poetry Movement. She is the only Indian whose poem has been chosen in popular book of China  “110 modern poems of the world”.

 

 

 

 

NHÀ THƠ RATI SAXENA

 

 

Rati Saxena - Nhà thơ/ Dịch giả/ Tổng biên tập (tạp chí thơ kritya) / Giám đốc các lễ hội Thơ - kritya  và là Học giả kinh Vệ Đà. Bà đã có 11 tập thơ bằng tiếng Hin-đi và tiếng Anh, mỗi ngôn ngữ Malayalam, Ai-len, Ý và Anh đều có một tập thơ được dịch sang bởi những nhà thơ khác. Những bài thơ của bà đã được dịch sang những ngôn ngữ quốc tế khác như tiếng Trung Quốc, tiếng Việt Nam, tiếng An-ba-ni, tiếng Tây ban nha, tiếng Uzbek, tiếng In-đô-nê-xi-a v.v… Bà đã có một bộ phim về chuyến du lịch bằng tiếng Hin-đi “Cheenti ke par”, một kí sự bằng tiếng Anh “Mọi điều đều ở thời quá khứ”, và một bài phê bình về tác phẩm viết bằng ngôn ngữ Malayalam của nhà thơ nổi tiếng Balamaniyamma. Bài nghiên cứu của bà về Atharvaveda đã được xuất bản với cái tên “Những hạt giống tinh thần - một sự tiếp cận mới đối với đề tài nghiên cứu về Atharvaveda” với tư cách thành viên của Trung tâm nghệ thuật quốc gia Indira Gandhi. Bà đã dịch khoảng 12 tác phẩm bằng tiếng Malayalam, cả văn xuôi lẫn thơ ca sang tiếng Hin-đi và hai tập thơ từ tiếng Na-uy. Bà đã tham gia nhiều hội thảo quốc gia và đã đăng nhiều bài viết ở một số tạp chí. Bà giành được giải thưởng Kendriya Sahitya Akademi cho công tác dịch thuật vào năm 2000. Bà đã được mời đọc thơ trong các Lễ hội thơ có uy tín như “Poesia Presente” ở Monza (Ý) (2009), Lễ hội Địa Trung Hải (Rôm) (2009), Nhà hát quốc tế Stavanger (Na-uy) (2009), Đêm thơ Struga (Ma-xê-đô-ni-a) (2010), Lễ hội thơ hofleiner donauweiten lần thứ 3 năm 2010, ở Viên, Lễ hội thơ có uy tín ở Medellin - Cô-lôm-bi-a (2011 và 2014). Bà cũng tham gia Lễ hội Trăng của Trung Quốc và Lễ hội thơ Châu Á - Thái Bình Dương ở Hà Nội (2015). Bà là nhà thơ duy nhất của Ấn Độ tham dự một số lễ hội thơ quan trọng như Lễ hội thơ Fajr của I-ran tại I-ran (2014), Lễ hội thơ quốc tế Istanbul (IIPF), Thổ-nhĩ-kì (2014), Lễ hội thơ quốc tế Eskisehir lần thứ tư, Thổ-nhĩ-kì (2014), Lễ hội văn chương Châu Á - Thái Bình Dương (Việt Nam) và đọc thơ ngoài trời tại Galacia (Tây-ban-nha). Bà cũng đã được mời tới thăm các trường đại học Hoa Kì như Trường đại học Mary Mount ở Los Angeles và Trường đại học Seattle (USA) để nói chuyện về thơ Vệ Đà và ngâm thơ của bà. Bà là thành viên sáng lập của Phong trào thơ thế giới. Bà là nhà thơ Ấn Độ duy nhất có thơ được chọn in trong tuyển tập thơ nổi tiếng của Trung Quốc “110 bài thơ hiện đại của thế giới” (Phạm Văn Bình dịch từ Anh ngữ).

 

 

 

 

 

Nhà thơ-Tiến sỹ Rati Saxena